Twee weken geleden deed ik voor de laatste keer de deur achter me dicht van mijn appartement in Rome. Met de metro en trein reisde ik naar het vliegveld. Een laatste cappuccino, enige vertraging en dan.. de lucht in. Deze Hemelvaart bracht me naar huis.
In Nederland waaide het en dat doet het nog steeds. Het is fris, het wil nog maar geen zomer worden. Ook ik moet opgefrist worden, ik ben echt zes weken weg geweest. Langzaamaan kom ik weer in mijn leven van weleer. Maar is het iets wat nu achter me ligt? Was dit gewoon een lange vakantie of misschien zelfs een soort sabbatical en ben ik nu weer thuis?
Goethe schreef over Rome dat een mens niet gelukkig kan worden zonder in Rome geweest te zijn. Maar ook dat geluk na Rome een andere dimensie heeft gekregen. Waar leidt dit toe, leidt Rome überhaupt ergens naar toe of leiden alle wegen uiteindelijk weer naar Rome?
Het zijn vragen zonder antwoord, gedachtekronkels van nu. Ik ben weer thuis, maar een deel is nog in Rome en zal daar blijven. De ervaringen, de herinneringen, foto's, deze blogs, ze houden Rome levend en zullen in de tijd laten zien waar het toe leidt. Gelukkig heb ik geleerd dat Rome de eeuwige stad is en weet ik wat geloof teweeg kan brengen.
Tot mijn volgende bezoek is dit mijn laatste blog over Rome. Het was fijn om te merken hoeveel mensen dit hebben gelezen en lieten weten hoe ze meeleefden. Het is één van de redenen waardoor ik me geen enkel moment alleen heb gevoeld en meer dan eens dankbaar.
En nu? De zomer ligt voor ons, de vakanties komen eraan. Waar gaan we heen, wat gaan we doen en ervaren? Voor mij wordt het een Hollandse zomer. Een zomer in eigen land, waarover ik zal bloggen in: Hollandsezomer.blogspot.nl Nieuwsgierig? Ga vooral kijken en laat mij weten hoe je het vindt!
